Pauze

Hoe moet je de toekomst zien als je 'even' geen toekomst meer ziet? Ook al moet je niet verder vooruit kijken dan de dag van vandaag, Iedereen heeft toch wel een beetje een ideetje of een droom als je denkt aan je eigen toekomstbeeld? Ik had ze ook, bepaalde dromen en doelen voordat ik ziek werd. maar die zijn een jaar of vier allemaal met één veeg over de tafel weggevaagd. En in het begin wil je er echt niet aan hoor dat sommige dingen niet voor je bestemd lijken te zijn, je bent een mens en je hebt nu eenmaal je dromen en hoop, wat moet en ben je eigenlijk ook zonder?! Maar je leert na verloop van tijd jouw situatie dan uiteindelijk toch wel (zover dat je lukt) te accepteren en er zo goed mogelijk mee om te gaan. 

En nu ik dit schrijf komt er een zin die ik ooit eens gelezen heb en die me altijd is bij gebleven in m'n hoofd naar boven; " een gezond mens heeft een hoop wensen, een ziek persoon maar 1". en die zin verteld het precies zoals het is. Dat wil niet zeggen dat ik helemaal geen doelen en of wensen meer heb maar mijn leven draait helaas wel al zo'n jaar of vier alleen nog maar om "overleven". Het voelt alsof iedereen gewoon door leeft en jouw leven een soort van op "pauze" is gedrukt.

Je rolt van het ene onderzoek in het andere dus zo ook van de ene onzekerheid in de andere. En daar gaan we a.s. Donderdag weer mee verder want dan moet ik de Pet-scan laten maken. En dan krijgen we die week daarop als het goed is de uitslag daarvan. Enorm spannend want de vorige keer kwamen we er na die scan achter dat er een derde tumor in m'n bekken gevonden was en dat ik ook nog een uitzaaiing op m'n longvlies had. En al die gedachtes en angsten neem ik met me mee als ik straks weer in het apparaat lig, want wat als........?