Ik moet bekennen dat ik zo'n twee dagen niet heb geweten hoe dat ik de dagen door komen moest. Vooral afgelopen zondag was een ramp, ik heb me zelden zo slecht en ziek gevoeld. Ik dacht echt dit komt nóóit meer goed maar zoals de lieve zusters al zeiden; er komt een dag dat je je beter zal voelen. Ik weet nog dat ik dacht: die is gek, dit komt never nooit meer goed!! Wat was ik bang. Maar tada! Ze had gelijk, ik ben inmiddels weer een beetje mens. Ik heb nog wel veel pijn en ik ben erg moe maar ik heb zelfs al een stukje gelopen met krukken. Nou ja lopen, het lijkt weer nergens op. Vanmiddag heeft Aad me met rolstoel en al mee naar buiten gereden en dat was me heerlijk!!
Er is toch ook weer wat aan (zenuw) schade (bij) gekomen aan m'n linkerbeen/voet na de operatie maar met een beetje training en oefenen moet ik wel weer een heel eind kunnen komen.
Ontslag datum staat vooralsnog op a.s. Donderdag gepland! Maar m'n kalium en hb waren beiden vrij laag dus dat kan nog enig roet in het eten gaan gooien, hopen dat dat morgen beter is en anders hopen dat het met een bloedtransfusie en pillen weer snel wat beter gemaakt kan worden....!